Een werknemer kan een gesprek willen opnemen zodat hij het later nog een rustig kan terugluisteren of voor het verkrijgen van bewijs voor een eventuele rechtszaak. Er zijn allerlei redenen denkbaar waarom een werknemer een gesprek wil opnemen.
Op grond van het Wetboek van strafrecht mag je alleen een gesprek opnemen wanneer je zelf deelnemer bent van dit gesprek. Een werknemer die dus een functioneringsgesprek bijvoorbeeld opneemt mag dus. Wanneer in dit gesprek bedrijfsgevoelige informatie wordt gedeeld of privégegevens kan dit een inbreuk maken op het recht van privacy. Daarnaast mogen de gesprekken niet openbaar gemaakt worden via social media bijvoorbeeld. Het gesprek mag in civiele zaken als bewijs geleverd worden. De rechter beoordeelt of hij dit bewijs wil gebruiken ja of nee.
De kantonrechter van Alkmaar heeft geoordeeld dat dit geen verwijtbaar handelen oplevert.[1]
Een werknemer had een gesprek met zijn werkgever na een herplaatsing. Hij had aangegeven dit gesprek te willen opnemen maar de werkgever stond dit niet toe. De werkgever gaf de werknemer hier een officiële waarschuwing voor omdat gesprekken niet mogen worden opgenomen zonder toestemming volgens de werkgever. Later werd de werknemer aangesproken op zijn functioneren en meldde hij zichzelf ziek. Na mislukte mediation wordt de rechter gevraagd om de arbeidsovereenkomst te ontbinden.
De kantonrechter vond dat de werknemer niet ernstig verwijtbaar had gehandeld door stiekem het gesprek op te nemen. Volgens de kantonrechter mag een werknemer zonder toestemming van zijn werkgever gesprekken opnemen. De werknemer moet dan wel eerlijk zijn als de werkgever vraagt of het gesprek opgenomen wordt op grond van het goed werknemerschap van artikel. 7:611 van het Burgerlijk Wetboek.
Heb je vragen over dit onderwerp of zit je met een probleem rondom dit probleem? Aarzel dan niet en neem contact met ons op.
[1] ECLI:NL:RBNHO:2021:9600